การเมืองและสังคมในศิลปสถาปัตยกรรม สยามสมัย ไทยประยุกต์ ชาตินิยม

การเมืองและสังคมในศิลปสถาปัตยกรรม สยามสมัย ไทยประยุกต์ ชาตินิยม ว่าด้วยศิลปสถาปัตยกรรมสยามสมัยต้นกรุงเทพฯ ทั้งสยามเก่าและสยามใหม่ มีจารีตทางศาสนาการเมืองของราชาธิราช เมื่อล่วงเข้าสู่ Modernization ความทันสมัยอย่างสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ผู้เขียน ชาตรี ประกิตนนทการ ว่าด้วยศิลปสถาปัตยกรรมสยามสมัยต้นกรุงเทพฯ ทั้งสยามเก่าและสยามใหม่ มีจารีตทางศาสนาการเมืองของราชาธิราช เมื่อล่วงเข้าสู่ Modernization ความทันสมัยอย่างสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เนื้อหาสถาปัตย์เปลี่ยนเป็นไทยประยุกต์ แล้วสืบเนื่องถึงปลุกยกชาตินิยมด้วยอุดมการณ์เศรษฐกิจการเมืองอย่างประชาธิปไตยที่ยังทรงพลังในสังคม สารบัญ บทนำ – การศึกษาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมผ่านมุมมองทางสังคมและ การเมือง 1. จาก จักรวาลทัศน์แบบไตรภูมิ สู่ จักวาลทัศน์ สมัยใหม่แบบวิทยา ศาสตร์ ในสถาปัตยกรรม 2. ความหมายทางสังคมและการเมือง ในงานสถาปัตยกรรมยุค สยามใหม่ 3. รูปแบบสถาปัตยกรรมเมื่อยามสนธยาของระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ (พ.ศ.2453-2475) 4. ความหมายทางสังคมและการเมืองในงานสถาปัตยกรรมภายใต้ อุดมการณ์ ประชาธิปไตย และ ชาตินิยมไทย (พ.ศ. 2475-2490) 5. ความหมายทางสังคมและการเมืองหลังสงครามโลกครั้งที่สองกับการ รื้อฟื้น รูปแบบจารีต และ รูปแบบสถาปัตยกรรมไทยประยุกต์ (พ.ศ.2490-2500)

เขียนรีวิว

โปรดเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียนเพื่อรีวิว